De Spil

Sarah Bostoen en Gillis Sacré


Creatie How did we get here? (and how to continue)
Residentie in de Komedie: 
21 aug > 1 sep 2023, intern toonmoment 1 sep 
24 jan > 28 jan 2024, intern toonmoment programmatoren vrij 26 jan namiddag 
19 aug > 25 aug 2024, 2 interne toonmomenten op 22 en 24 augustus 


Première in de Komedie: donderdag 24 oktober 2024

Sarah Bostoen (°1985 Brugge) studeerde Danstheater aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten in Tilburg. Als danseres werkte ze o.a. samen met choreograaf Arno Schuitemaker en United Cowboys. Sinds 2010 creëert eigen werk, een aantal jaren onder de naam compagnie Monica en nu onder eigen naam. Ze geeft regelmatig workshops en is sinds kort als dansdocente verbonden aan Codarts Rotterdam en het Conservatorium Kortrijk.
 
Voor haar nieuwe creatie vertrekt Sarah van de brieven van Rosa Luxemburg (1871- 1919), een politiek activiste, filosofe en revolutionaire. Ondanks haar opsluiting in barre omstandigheden creëert ze haar eigen denkwereld waarin schoonheid, positiviteit, vrijheid en kracht primeren. Ze refereert naar essentiële en diepmenselijke concepten zoals blijdschap, de schoonheid van de natuur, de vrijheid van een vogel,… 
Met componist/pianist Gillis Sacré ontwikkelt Sarah Bostoen samen de choreografie, waarbij muziek en dans volledig op elkaar afgestemd worden. In de muziek is vogelgezang een belangrijk motief. Wat is klank en wanneer wordt klank muziek, in zijn meest elementaire vorm. 
De dans vertrekt van de dualiteit van het gecontroleerde versus het uitbundige, waarbij de beweging de limieten opzoekt. De voorstelling is een sequens van verschillende scènes, telkens geïnspireerd op een bepaalde zin of een idee uit Rosa’s brief waar we als toeschouwer persoonlijk en emotioneel mee connecteren.

Creatie en performance: Sarah Bostoen en Gillis Sacré - Coproductie : De Spil 
Vorige creaties Sarah Bostoen: ‘Mooi’ (De Spil 5/03/2012) - 'Sometimes the blues is just a passing bird’ (première De Spil 12/01/2013)  - ‘Glimpses in turbid water’ (premère De Spil 21/11/2015)  - ‘Poetic Machine’ (De Spil 17/11/2018) 

Enkele reacties over de voorstelling die wij in onze mailbox ontvingen:
 
"Ik was ontzettend ontroerd door de voorstelling van Sarah Botsoen en Gillis Sacré. Het was zo bijzonder te ervaren hoe zij de tijdsgeest kunnen vatten.
Het was niet moeilijk om te connecteren
De enscenering was zo zorgvuldig, de klanken zo breekbaar. Zo’n voorstelling geeft hoop in moeilijke tijden van oorlog, klimaatveranderingen en onrechtvaardigheid. Dank en applaus voor het duo. Hopelijk komt er meer."
-Karin-

Dag Sarah,

Je hebt mij een klein uur laten ontsnappen.
Pas toen de voorstelling ten einde was, besefte ik dat ik in De Spil zat.
Het eerste wat ik en nog een paar andere mensen direct na de voorstelling deden was eventjes naar buiten gaan om op adem te komen.
Ik kan het niet beter samenvatten zoals je zelf in je inleidende brief hebt gedaan:

“Het is een uur vol intimiteit en kwetsbaarheid, maar ook energie en spanning die geen seconde verzwakt.”
Als ik hier zelf nog enkele woorden mag aan toevoegen: puur, eerlijk en Sarah.

Heb zelf al eens zitten zoeken, maar kan me niet voorstellen dat dit een éénmalige voorstelling was.
Echter vind ik hier niet direct iets over terug.
Als iemand mij kan meegegeven waar ik dit moment nogmaals en opnieuw kan herbeleven zou ik dit op prijs stellen.

Bedankt Sarah om dit intiem moment met ons te willen delen.
-Jurgen-

Sommige voorstellingen vergeet je nooit meer, dit was er zo een, ben er in al mijn vezels door geraakt. Zo ontroerend sterk, sensueel, kwetsbaar, krachtig.....zo' n diepgang, ik was sprakeloos en had tranen in mijn ogen.
SUBLIEM !!
-Marie Claire- 

Ik heb genoten van de avond: de vriendelijke ontvangst aan de balie en in de bar, én de voorstelling zelf. Muziek en dans in een universeel, menselijk verhaal. De tekst van Rosa Luxemburg die jullie in bijlage hebben bezorgd is boeiend en verduidelijkt ook de voorstelling (gevangenschap, donker versus licht, de buffels...)
-Ingrid-