Volgens het gerenommeerde Duitse magazine Jazzthetik kan er onmogelijk een label geplakt worden op Alex Koo. In eigen land wordt hij dan weer bejubeld als het enfant terrible van de Belgische jazz. Als jongste zoon van een Japanse moeder en West-Vlaamse vader, startte hij op zijn vijfde met piano als klassiek wonderkind en werd hij intussen al de hemel in geprezen door jazziconen als Kurt Elling, Kenny Werner en Brad Mehldau. Daarnaast won hij ook tal van prestigieuze awards.

Zijn album 'Appleblueseagreen' werd uitgeroepen tot één van de beste albums van 2019 door het toonaangevende Amerikaanse Downbeat Jazz Magazine, terwijl zijn soloalbum 'Etudes for Piano' hem vergelijkingen opleverde met grootmeester Keith Jarrett omdat “Koo’s spel van hetzelfde zeldzame hoge niveau is.” Trouw

Begin februari 2025 bracht hij met zijn longstanding trio, bestaande uit drummer Dré Pallemaerts (Toots Thielemans, Melanie De Biasio) en bassist Lennart Heyndels (Jef Neve, Hi Hawaii) een nieuw album uit (W.E.R.F. records) vol meeslepende composities en bloedstollend samenspel.

‘Blame It On My Chromosomes’ werd alvast enthousiast onthaald door de pers:

“Blame It On My Chromosomes’ is van zeer hoog niveau en absolute wereldklasse.” – Written In Music – ★★★★ ½

“Toegankelijk, meefluitbaar en speels, maar net zo goed filmisch en beklemmend: Koo bestrijkt het hele spectrum." – Knack Focus

“Alex Koo is opgeklommen tot een van de sleutelspelers van de Belgische jazzscene.” – De Tijd

“One of the special pleasures of listening to jazz in the 2020s is hearing lineages that surprise. Those thoughts recurred in listening to the latest from Belgian/Japanese pianist Alex Koo. His distinctive blend of jazz, neoclassical, ambient and minimalism is built on a solid foundation of contemporary jazz romanticism.” – DownBeat – ★★★★